Grote kans dat je deze pagina bezoekt omdat je Niels wat beter wilt leren kennen. Hieronder belichten we een aantal highlights. Let’s (sc)roll!
Niels is negen jaar als hij in 2012 met zijn moeder Nicole naar Londen gaat. Niet voor het standaardrondje langs The Big Ben, Tower Bridge en The London Eye, maar voor een bezoek aan de Paralympics. Daar gebeurt iets wat zijn leven zal veranderen. Hier kijkt hij zijn ogen uit; geniet hij van de sfeer en de belevenis. En van de passie van mensen die zich niet laten beperken door hun lichamelijke beperking. Niels weet het meteen: hier wil en zal hij ook ooit staan.
Nu moeten we ‘staan’ niet te letterlijk nemen. Niels zit namelijk in een rolstoel. Als gevolg van een bacteriële infectie – meningokokken-sepsis – moet hij op éénjarige leeftijd al een strijd om leven en dood voeren. Vechter Niels wint die, maar de prijs is hoog. Hij verliest onder andere beide benen en verschillende vingerkootjes.
Even terug naar Londen in 2012. Daar ontbrandt ook het vuur in hem. Hij raakt op slag verliefd op sport en is vastbesloten de top te bestormen. Alleen doet Niels op dat moment nog niet aan sport. Hij probeert eerst zitvolleybal en rolstoelbasketbal, maar dat is het niet helemaal voor hem. Wel is hij meteen verliefd als hij een andere sport met een bal en een net probeert: rolstoeltennis.
Niels is verkocht en zijn enthousiasme kent geen grenzen. Ieder vrij uur werkt Niels zich in het zweet. Zijn eerste tennislessen neemt hij bij TC Carolus in zijn woonplaats. Al snel wordt duidelijk dat Niels barst van het talent. Dat, gemixt met een ijzersterke wilskracht, zal hem later veel brengen…
Het wordt steeds duidelijker dat Niels sport ademt. Hij staat ermee op en gaat ermee naar bed. Op zijn middelbare school kiest Niels voor de Sportklas. Na zijn afstuderen start hij met de opleiding Sport en Bewegen.
Aan Niels’ droom hing een prijskaartje. Want om genoeg kwalificatiepunten bij elkaar te slaan, moest hij toernooien spelen over de hele wereld. Daarvoor zijn middelen nodig. Stichting Niels on Wheels zag het levenslicht en bijna heel Helmond en omstreken kwam in actie om Niels te steunen. En zo kon Niels zijn droom najagen. Nogmaals dank aan iedereen die dit mogelijk maakte!
Via Stichting Rolstoeltennis Thadia in Sint-Michielsgestel treedt Niels toe tot de nationale selectie van de KNLTB, en verdient hij de topsportstatus van NOC*NSF. In 2019 wordt hij wereldkampioen bij de junioren. Zijn volgende doel wordt zorgvuldig geformuleerd: meedoen aan de Paralympics 2020 in Tokio.
In de zomer van 2021 slaat Niels on Wheels - zoals zijn bijnaam inmiddels luidt - glorieus toe. Met brons in de singles en, samen met Sam Schröder, goud in de dubbels komt Niels’ jongensdroom uit. Ineens is hij Big in Japan. En iets later ook in Helmond. Zijn halve hometown loopt uit om hem toe te juichen in het stadion van Helmond Sport.
Dit paralympisch succes is geen eindpunt, maar slechts een checkpoint dat hem naar meer succes leidt. Niels heeft zijn ambities namelijk niet achtergelaten in Japan. Hij heeft honger naar méér succes. Niels rijgt de toernooizeges aaneen. Kleinere toernooien, maar ook grandslams als de US Open en Roland Garros worden een prooi voor hem. Zijn volgende ultieme droom is singles-goud in Parijs in 2024. Maar er zijn meer jongens met die droom …
Het gaat hard met Niels. Hij is meer dan een rolstoeltennisser; hij is een ware ambassadeur van de gehandicaptensport. Een motivator vol positiviteit, een charismatische persoonlijkheid. En bovenal gewoon een hele aardige, nuchtere Helmondse jongen die door hard te werken zijn dromen najaagt. Een jongen die laat zien dat er ook met een lichamelijke beperking heel veel mogelijk is.
Niels kwam, zag en overwon. Hij is momenteel de nummer één van de wereld in de quad-categorie. Maar het laatste hoofdstuk van zijn jongensboek is nog lang niet in zicht. Het verhaal is pas net begonnen. Beleef je zijn avonturen mee? Schrijf je om te beginnen in voor zijn nieuwsbrief, dan weet je alles als eerste!